بمناسبت سالروز حزب

يک دنياى بهتر: يکسال از تشکيل حزب گذشت. ارزيابى شما از نقاط قوت و ضعف حزب در يکسال گذشته کدامند؟ يک هدف اساسى حزب تبديل شدن به ظرف اعتراض کارگر عليه وضع موجود و بسيج و سازماندهى طيف راديکال و سوسياليست طبقه کارگر حول حزب است. دراين زمينه فکر ميکنيد چه اقداماتى اولويت دارند؟ بطور کلى فکر ميکنيد بايد حزب روى چه مسائلى تمرکز بيشتر داشته باشد٬  پيشنهاد مشخص تان چيست؟ 

کامران پایدار: من قبل از هر چیز یکمین سالگرد تشکیل حزب اتحاد کمونیسم کارگری را به کارگران و زحمتکشان، به زنان و جوانان آزادیخواه و برابری طلب و به همه انسانهای آزاده ای که قلبشان برای یک دنیای بهتر ميطپد، کسانى که براى یک دنیای آزاد و برابر و شاد و مدرن و مرفه، یک دنیای عاری از ستم و بهره کشی، یک دنیای شایسته انسان که در آن خبری از فقر و بی حقوقی و تحقیر انسان نباشد٬ مبارزه ميکنند تبریک می گویم. من سالروز تشکيل حزب را به کارگران مبارز هفت تپه٬ پارس خودرو تهران، کیان تایر... و طبقه کارگر ايران تبریک میگویم.

اکنون پس از یکسال اگر نظری گذرا به پشت سر خود در این مدت بیاندازیم اتفاقات زیادی افتاده است. بسیاری مسائل را پشت سر گذاشته ایم. بسیاری رابطه ها و موقعیتهای جدید و ارزشمند را بدست آورده ایم. حالا مکث و تامل و همچنین جمعبندی منطقی و منصفانه آنچه که طی این یکسال گذشته می تواند چراغ راهنمای بسیار خوب و موثری باشد. نه تنها برای ما در حزب اتحاد کمونيسم کارگرى بلکه می تواند حاوی درسها و تجارب ارزشمند برای همه نیروهای کمونیسم کارگری در طیفهای متمایز از ما باشد. نکته اول اینکه نه فراکسیون اتحاد کمونیسم کارگری و نه رفقای حزب اتحاد کمونيسم کارگرى هیچ یک خواهان جدایی از حزب کمونیست کارگری نبودند و به استقبال انشعاب نرفتند. امروز دیگر حتی هر ذهنیت منفی اندیشی حقانیت رفقای فراکسیون در داخل ح ک ک را در یافته است. فراکسیون  برخلاف سمپاشی و تبلیغات مذموم و واهی رهبری ح ک ک نتنها جریانی برای تجزیه، "توطئه و یاس پراکنی" و هزار و یک دروغ ساختگی دیگر نبود. بلکه فراکسیون یک جریان فکری بالنده و منصف و پایبند به اصول و ارزشهای کمونيستى کارگری منصور حکمت بود. فراکسیون نقد واقعی، اصولی و مارکسیستی خودش را به رهبری و جریانی در ح ک ک داشت که میرفت تا خرخره در پوپولیسم و انواع گرایشات غیر کارگری غرق شود. نقد فراکسیون به جریانی بود که بواسطه انحرافات سنتی و راستش می رفت تا هرچه بیشتر ح ک ک را به جریانی نا مربوط به مسائل کارگری بدل سازد. نگرانى و هشدار فراکسیون نه تلاش برای به چنگ آوردن پستهای حقیر تشکیلاتی بلکه دقیقا از سر احساس مسئولیت عمیق و همه جانبه در مورد مبارزه امروز و چگونگی زندگی کارگران و زحمتکشان در فردای سرنگونی جمهوری اسلامی بود. تمام نگرانى خاطر و هشدارهای فراکسیون از خط و جریانی بود که حالا دیگر مدتهاست از منصور حکمت هم گذر کرده اند! تصویر حزبی که رهبرانش در لابلای روابط ضعیف و غیر اجتماعی خودشان خزیده اند و این "امتیازات" را برای خود مایملک مادام العمر تعریف کرده اند و "حکومتی" ساخته اند از حوصله فراکسیون خارج بود! فراکسیون به طرح لیدر شیپی و رهبری فردی که پس از منصور حکمت موجبات انحرافات فاحشی را فراهم آورده بود نقد واقعی داشت. نقد فراکسیون به روش و سبک کار رهبرى٬ به ديدگاه سنتى از تحزب٬ و به نقشه نداشتن حزب٬ به ديدگاههاى پوپوليستى در باره تحولات سياسى٬ و به تبليغات فرمايشى بود. در نهایت خط غالب راست و پوپولیستی با همه احساس خطری که از ناحیه فراکسیون میکرد با دستپاچگی و فراخوان به کنگره ای عجولانه برای تعیین تکلیف نهایی با فراکسیون٬ راه خروج اجباری را به کمونیستهاى هميشه در صف اول این حزب نشان دادند. کاملا طبیعی است که هیچ انسان عاقلی با پای خودش، خودش را به درون چاهی که برایش از قبل کنده اند پرتاب نخواهد کرد!

اما با وجود تمام اين فضاى غير رفيقانه و غير سياسى حزب اتحاد کمونيسم کارگرى متولد شد. با هیچ امکانی و با دست خالی و با وجود تمام فشاری که رهبری ح ک ک در جهت سنگ اندازی و گذاشتن فشار در جهت اضمحلال و بی اعتبار نشان دادن حزب اتحاد کمونیسم کارگری بکار برد٬ امروز این حزب حضور دارد. جريانى معتبر و با اتوريته است. قابل اعتماد و اتکا است. سکتاريست و خود محوربين نيست. همراه مبارزات و اعتراضات کارگری و هر اعتراض برابرى طلبانه اى است. هماهنگ با اعتراضات کارگری نبضش می زند٬ حضور دارد و راه می رود و پا برجا حقانیت و هشیاری سیاسی و عزم مصمم خود را برای رهبری و سازماندهی جنبش سرنگونی نشان می دهد. به گواه بسیاری حالا دیگر حزب ما آنقدر بزرگ شده که نه می شود پاره اش کرد و نه می شو د ناديده اش گرفت. و همه اینها در شرایطی اتفاق می افتد که دوستان ما در حزب ک ک و حزب حکمتیست مانده اند که چکار کنند. عبور بیشتر از منصورحکمت از چه راههایی بهتر و مناسب تر است؟ آیا جمهور ی اسلامی با همه گند و کثافتش٬ با همه قتل و جنون و جنایتش متعارف میشود! آیا جنبشی که وجود دارد جنبش انقلابی و دمکراتیک است؟ با اين ديدگاهها عملا به دوران قديم رجعت کردند و ما همچنان موظفيم که پرچم و سياست و روش کارگرى و مارکسيستى کمونيسم کارگرى را برافراشته نگهداريم. حزب ما حزب اين پرچم و حزب اين اهداف کمونيستى است. دوستان ما در احزاب ديگر روى تناقضات سياستهايشان و نگرش شان به حزب و تشکيلات و کوهی از اختلافات و تضادهای ناشى از آنها مانده اند. مانده اند با طرح حکومت فردی و لیدر شیپیشان چکار کنند. یا در جایی آنچنان غرق در "اکس مسلم" شده اند مانده اند که جنبش کمونیستی و کارگری جایگاهش کجاست! با موج استعفاها و خانه نشینیها چکار کنند و معضلات دیگر که ناشى از همين سياستهاست.

فکر می کنم با تحرکات و پیشرفتی که تاکنون حزب اتحاد کمونیسم کارگری در زمینه تئوریکی، تشکیلاتی و رابطه با جنبش کارگری و تاثیر گذاری بر آن از خود نشان داده٬ حزب باید دارای گسترش و نفوذی بیش از امروز می بود. این مسئله باید مورد جمعبندی و رسیدگی قرار گیرد!  تحرکات حزب در زمینه های مختلف بدرستی گواه بر این است که پتانسیل و انرژی مناسبی برای رشد و شکوفایی و گسترش بیشتر وجود دارد. من فکر می کنم دریایی از امکانات در برابر حزب موج می زند! آنها که این امکانات را نمی بینند قطعا به جنبش کارگری و قدرت عظیم آن باور ندارند. بزرگترین و ارزشمند ترین امکانات ما در جنبش کارگری و در بین میلیونها انسانی است که به شدت از وضعیت موجود منزجرند و به شدت تشنه آزادی و برابری و رفاه هستند. تکیه و تاکید بر رابطه های کارگری٬ انتخاب کادرهای ورزیده و مجرب کمونیست از بین همین جنبش، شناسایی و برقراری ارتباط با فعالین و رهبران کارگری و نفوذ بر جنبش جارى و روزمره و هدایت آن، وظيفه ماست. به یقین اگر ما بتوانیم رو به جامعه و در عین حال در جهت ایجاد وسیع ترین ارتباطات بخصوص در جنبش کارگری حرکت کنیم٬ بی گمان راز رویین تنی خودمان را هم  پیدا کرده ایم. حزبى که بنيادهايش را از يک جنبش وسيع طبقاتى ميگيرد هميشه زنده است. این حزب نباید حزب اینترنت و تفسیر باشد. این حزب بایستی حزب تاثیر و تغییر باشد. حزب سازمان و رهبرى باشد. حزب آمال مردم محروم و مبارزه امروزشان باشد.

در خاتمه سالروز تشکیل حزب را به همه رفقا صمیمانه شادباش میگویم. برای آزادی٬ برای رفاه و برابری، برای نابودی سرمایه داری و مذهب٬ برای سوسیالیسم فورا به حزب اتحاد کمونیسم کارگری بپیوندید. *